نخل بی سر

چه سخت است برای کسی که همیشه متناسب با صدایش می نوشتی این بار در عزایش بنویسی

  

1- شعر " قسمت " برای سنگ مزار مرحوم :

قسمت این بود که ما والد و فرزند رحیمی

آن گونه که بودیم به جهان یار صمیمی

همراه هم از دار فنا پر بگشاییم

مانند دو دلداده و دلدار قدیمی

من شوق پسر داشتم و او حبِّ پدر داشت

گفتم که مرا در غم و شادی تو سهیمی

گفتا به دلم جمعه غروب وقت سفر شد

آنگاه که وزید از لب دریا نسیمی

هر یک که در این حادثه می ماند ، می مرد

من از غم و داغ پسرم ، او ز یتیمی

 

فایل صوتی :

 

2- شعر " برای میر وفا " : 

عمری نوایش یا حسین بود و ابالفضل

روی لبانش جا ، حسین بود و ابالفضل

مثل پدر با کربلا مأنوس می شد

قلبش همیشه با حسین بود و ابالفضل

******

هم با ادب بود ، هم مرامش با صفا بود

دلبسته بر آیین ناب مصطفی بود

ماه محرم نغمه دلدار می خواند

عشقش ، کلامش ، روز و شب "میر وفا" بود

******

مرغ دلش تا کربلا پرواز می کرد

با یاد  عموی حرم آغاز می کرد

نوباوگان را با حسین پیوند می داد

دینش به عاشورا چنین ابراز می کرد

******

آهنگ عاشورا فقط روی لبش بود

آه رقیه باعث سوز و تبش بود

دست "وحید" را در صف محشر بگیرد

چون ذاکر غم های عمه زینبش بود

******

در سوگ جانکاه دو مداح رحیمی

سوزد دل خونین یاران قدیمی

ای سروری دانی چرا با هم برفتند ؟

تابی نمی آورد "وحید" ، بعد از یتیمی

 

 

فایل صوتی  :

3- شعر " دلم تنگه (به گویش محلی) " :

 

فایل صوتی  :