نخل بی سر

متن نوحه :

راه دهید ماه را

راه دهید ماه را مژده دهید شاه را
صاحب مشک با علم سوی فرات می رود
اذن گرفت شاه را اهل حرم گاه را
وارث تیغ دو دم سوی فرات می رود
کور کند چاه را دیدة بد خواه را
چشم و چراغِ حرم سویِ فرات می رود
******
صاحبِ مشک می رود آب فرات آورد
بر حرمِ تشنگان شور و نشاط آورد
جملة دل ها غمین سینه شده آتشین
می رود آن تشنه لب آب حیات آورد
عباس ماه علقمه
راهی راه علقمه
باغ گل و باغبان دل به خدا بسته اند
در دل این معرکه همدل و وابسته اند
سوز عطش در عطش غصة طفلان غش
دیدة اهل حرم رو به عزا بسته اند

راه دهید ماه را مژده دهید شاه را
صاحب مشک با علم سوی فرات می رود
******
مژدة آب آوری در دل شاه جا شده
چشم عطش بسته ها بر رخ ماه وا شده
هر که مقابل شود کشتة باطل شود
یک سپه و یک نفر علقمه غوغا شده
عباس ماه علقمه
راهی راه علقمه
تشنه ولی آبرو پای وفا می دهد
بار دگر بر حرم شور صفا می دهد
علقمه فتح می کند سیطره قطع می کند
غنچة پژمرده را رنگ شفا می دهد

راه دهید ماه را مژده دهید شاه را
صاحب مشک با علم سوی فرات می رود
******
جانب مشک تهی طفل خرامان رسد
بر سر گهواره‌ای گریه به دامان رسد
می‌رود این باوفا ساقی بی ادعا
از نفسِ همتش خیمه به سامان رسد
عباس ماه علقمه
راهی راه علقمه
می رود و می بَرَد دل به هواداری اش
پشت و پناه حرم دست حسین یاری اش
مشک تهی پُر کند شیعه تفاخر کند
کار ابالفضلی و مزد وفاداری اش

راه دهید ماه را مژده دهید شاه را
صاحب مشک با علم سوی فرات می رود
******
بر تو مبارک حسین این یله فرمانده‌ات
بین هزار تیغة دست نفر مانده‌ات
نعرة شیر می‌زند تیغ امیر می‌زند
دست خدا یاورِ یارِ سفر مانده‌ات
عباس ماه علقمه
راهی راه علقمه
یاورِ بی یاوران عشق ابوفاضل است
تشنه ترین ساقیِ کشتة در ساحل است
او که دلش حیدریست عشق دل سروریست
لطف خدادادی اش حال مرا شامل است

راه دهید ماه را مژده دهید شاه را
صاحب مشک با علم سوی فرات می رود
******

دریافت نسخه چاپی :

دریافت سبک :